Assassins Creed Odyssey: wat ik leerde van mijn reis in het Oude Griekenland

Ik declameerde Praxilla’s enige bewaarde fragment van haar hymne aan Adonis aan een extatisch publiek. Ik maakte op verzoek van Socrates allerlei morele en ethische keuzes, waar ik dan later met hem over in discussie moest, ik ondersteunde Hippokrates in zijn zoektocht naar dat wat goed is: iemands lijden beëindigen door middel van euthanasie of juist niet? Ik hielp kinderen uit Sparta met hun training en vertelde de mythe van Perseus alsof het waar gebeurd was. Ik sliep regelmatig met Alkibiades, een politiek dier dat tijdens het plotten van allerlei ongein altijd tijd voor me had. Ondertussen reisde ik van het ene wonderschone eiland naar andere, om me heen meppend als misthios – een huurling – voor dan weer Sparta, dan weer Athene. En daarnaast leerde ik het scheldwoord malaka, wat zoveel betekent als, nou ja, vul maar in. De context was duidelijk.

Dat Ubisoft zijn Assassins Creed serie maakt met historici is bekend, maar de impact ervan realiseerde ik me pas toen we thuis hele gesprekken kregen over de geschiedenis en met name de mensen van het Oude Griekenland.

Assassins Creed Odyssey speelt zich af ten tijde van de Peloponnesische Oorlog van 431 tot 404 c. Chr. tussen Athene en Sparta, een oorlog die zo lang duurde en zo afmattend was, dat geen van beide partijen ooit hun vroegere grootheid terug kon winnen. Geen enkele Griekse stadstaat kon onafhankelijk blijven, iets wat ook in het spel terug te zien is. De hoofdpersoon is van Spartaanse origine, maar is een huurling, een mysthios, die zich rustig door beide partijen laat inhuren in zijn/haar zoektocht naar haar verleden. Tijdens die zoektocht kom je het gehele scala aan Griekse figuren uit de oudheid tegen, voer je quests voor hen uit, vecht je met ze, beïnvloed je de loop van de geschiedenis.

Zo kom je in aanraking met een zieke Pericles, een invloedrijke generaal van Athene en zijn metgezel Aspasia, een onafhankelijke sterke vrouw. Hij overlijdt aan een ziekte en zijn aartsrivaal Kleon neemt het over, zoals ook echt is gebeurd. Alle quests die je speelt rondom Pericles, Aspasia, Kleon, Euripes en Aristophanes zijn gebaseerd op historische feiten, of je nu een symposium moet organiseren, Euripides dronken moet voeren of de stemming om Anaxagoras te ostraciceren (verbannen) te beïnvloeden. Socrates, Praxilla, Alkibiades, Thespis, allemaal historische figuren die gaan leven binnen dit spel.

Uiteraard heeft Ubisoft de vrijheid gehouden om het spel niet historisch accuraat te maken, maar dat maakt voor het gevoel niet uit: mythische figuren worden mensen van vlees en bloed en de klassieke oudheid wordt een tijdperk vol levende, ademende mensen die vechten voor dat wat zij zien als de waarheid en het beste systeem, of dat nu Sparta of Athene is. Dat je daarnaast nog rondvaart langs de prachtige Griekse Eilanden, vecht met mythische monsters en een geweldig verhaal beleeft maakt dit spel extra de moeite waard.